جمهوری دومینیکن با چین روابط دیپلماتیک برقرار کرد
تاریخ انتشار: ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۳۳۲۳۷۳
پکن - ایرنا - جمهوری دومینیکن بعد از 80 سال رابطه با تایوان، روابط خود را با این جزیره قطع و بر اساس اصل چین واحد با پکن روابط دیپلماتیک برقرار کرد.
به گزارش ایرنا شینهوا خبرگزاری رسمی چین اعلام کرد در همین راستا 'یانگ یی' وزیر خارجه جمهوری خلق چین و 'میگوئل وارگاس مالدونادو' وزیر خارجه جمهوری دومینیکن، امروز سه شنبه در پکن یک بیانیه مشترک امضا کردند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بر اساس این بیانیه، جمهوری دومینیکن روابط خود را با تایوان متوقف می کند و تنها جمهوری خلق چین را به رسمیت می شناسد.
در عین حال 'جوزف وو' وزیر خارجه تایوان نیز قطع روابط دیپلماتیک این جزیره با دومینیکن را تایید کرد و گفت: چین مشوق های مالی زیادی برای جذب حمایت از جمهوری دومینیکن ارائه کرده است.
تایوان در حال حاضر تنها با 19 کشور روابط رسمی دارد بسیاری از آنها هم از کشورهای فقیر آمریکای مرکزی و حاشیه اقیانوس آرام هستند.
پاناما نیز ماه ژوئن سال گذشته روابط دیپلماتیک خود را به نفع پکن با تایوان قطع کرد.
'وانگ یی' وزیر خارجه چین اعلام کرد دو کشور به زودی سفیران خود را مشخص می کنند.
او گفت: این تصمیم مهم و درست جمهوری دومینیکن با منافع دولت و مردم آن کشور کاملا منطبق است.
وزیر امور خارجه چین اعلام کرد 'ما از این تصمیم بسیار قدردانی می کنیم.'
جمهوری 'دومینیکن' کشوری در بخش شرقی جزیره هیسپانیولا در دریای کارائیب است، پایتخت آن 'سانتو دومینگو' است زبان رسمی این کشور اسپانیایی و پول رایج آن نیز پزو است.
جمهوری دومینیکن با حدود ۱۰ میلیون نفر جمعیت و 48 هزار کیلومتر مربع مساحت، پس از کوبا، دومین کشور بزرگ حوزه کارائیب از نظر جمعیت و مساحت به‌شمار می‌آید یک میلیون نفر از جمعیت جمهوری دومینیکن در پایتخت کشور زندگی می‌کنند.
چین، منطقه تایوان را که در سال 1949 میلادی در پایان جنگ داخلی از این کشور جدا شد، همچنان بر اساس قانون 'اصل یک چین' بخشی از خاک خود می داند.
مقام های چین و تایوان در سال ۱۹۹۲ میلادی به توافق رسیدند هر اقدامی در این منطقه و در روابط طرفین بر اساس اصل «چین واحد» باشد بر اساس این اصل، چین و تایوان به یک کشور که همان سرزمین مادری است تعلق دارند.
بر اساس اصل 'یک چین' هر کشوری که دارای روابط رسمی با پکن است حق ندارد با مقام های تایوانی ملاقات کند.
اما از زمانی که «تسای اینگ ون» در سال 94 شمسی به عنوان اولین زن تایوانی از حزب حاکم دمکراتیک ترقی خواه رئیس حکومت تایوان شد، روابط دو سوی تنگه تایوان (چین و تایوان) تیره شده است.
حزب او از نظر چین، دارای دیدگاه های استقلال طلبانه است و بخش هایی از اساسنامه آن از استقلال و منفک شدن تایوان از چین حمایت کرده است.
**آساق**1904**
منبع: ایرنا
کلیدواژه: سياسي چين دومينيكن روابط سياسي
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۳۳۲۳۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا آتش‌بس در غزه از کانال مصر برقرار می شود؟
«دولت مصر به تازگی از طرح جدید خود برای آتش بس در جنگ غزه رونمایی کرده است. طرحی که در ادامه ابتکارهای پیشین مصری‌ها در این رابطه قرار دارد و البته اما و اگرهای زیادی در مورد به نتیجه رسیدن این طرح وجود دارد.»
به گزارش ایسنا، الف نوشت: یکی از میانجی گران فعال در جریان جنگ غزه با هدف برقراری آتش بس، دولت مصر بوده است. در این راستا این کشور میزبان چندین دور رایزنی و مذاکره با مقام های ارشد حماس و رژیم اشغالگر قدس بوده و بر آن بوده تا ابتکارات مطرح شده از سوی خود جهت برقراری آتش بس در نوار غزه را محقق سازد. به تازگی نیز در جریان سفر آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا به منطقه شاهد طرح ابتکار جدید دولت مصر برای برقراری آتش بس در نوار غزه بوده ایم.
طرحی که جزئیات چندانی از آن به بیرون درز نکرده با این حال به این نکته اشاره شده که در قالب آن مبادله اسرا میان حماس و رژیم اسرائیل صورت می گیرد و البته که شاهد یک آتش بس سه هفته ای خواهیم بود. آتش بسی که هدف اصلی آن جلوگیری از حمله به شهر رفح است. در عین حال دولت مصر خواستار آن شده که در روند بازگشت فلسطینی های ساکن در شمال غزه به خانه های خود بازرسی آن ها بر عهده نیروهای مصری و نه اسرائیلی باشد. با این همه، بسیاری از ناظران و تحلیلگران مسائل راهبردی تاکید دارند که بعید است که این ابتکار، ماهیت عملیاتی به خود بگیرد.
دلیل این مساله نیز روشن است: زیرا آتش بس موقت و مبادله اسرا در قالب آن گزینه ای است که کاملا در قالب اهداف و منافع رژیم صهیونیستی است. در این چهارچوب رژیم صهیونیستی هم می توانند اسرای خود را آزاد کرده و تا حدی از شدت فشارهای داخلی علیه خود بکاهد و هم گزینه حمله به رفح و جنگ افروزی علیه مردم غزه را نیز همچنان روی میز داشته باشد. معادله ای که حماس آن را رد کرده و تاکید نموده که هر توافق آتش‌بسی بایستی ماهیت دائم و نه موقت داشته باشد.
با این همه، حداقل به یک دلیل، به نظر نمی رسد که آتش بس در جنگ غزه از کانال مصر محقق شود. دلیل این موضوع نیز در جهت گیری های بین المللی و البته سیاست داخلی مصر نهفته است. مصر از نظر سیاسی پیوندهای نزدیکی را با جهان غرب و البته رژیم اشغالگر قدس دارد. دولت مصر چندین دهه است که به توافق صلح با اسرائیل رسیده و البته که شدیدا نیز به کمک های قدرت های غربی به اقتصاد خود وابسته است.
در جریان جنگ غزه نیز شاهد بودیم که مصر همسو با درخواست های صهیونیست ها و قدرت های غربی، مرز مشترک خود با نوار غزه را به طور کامل بست. از این رو، این کنشگر نمی تواند طرحی را ارائه کند که در برگیرنده منافع ملت و مقاومت فلسطین هم باشد. جدای از این ها، نباید از یاد ببریم که جنبش حماس گرایش‌های اخوانی قابل توجهی دارد. این در حالی است که جنبش اخوان المسلمین تا حد زیادی در مصر تحت سرکوب دولت مرکزی این کشور قرار دارد و حتی دولت مصر پیروزی حماس در جنگ غزه را یک چالش بزرگ برای خود در عرصه سیاست داخلی اش ارزیابی می کند.
با توجه به آنچه گفته شد، به نظر نمی رسد که آتش بس عادلانه ای در جنگ غزه از رهگذر ابتکارات دولت مصر برقرار شود.
انتهای پیام
هفت مصدوم و کشته بر اثر برخورد سواری تارا و پراید در بویین میاندشت